شایع ترین بیماری های خود ایمنی

شایع ترین بیماری های خود ایمنی را میشناسید ؟

بیماری  خود ایمنی نوعی اختلال است که در ان سیستم دفاعی بدن به اشتباه به خود بدن حمله می کند .

معمولا سیستم ایمنی وظیفه ی محافظت از بدن در برابر میکروب هایی مثل باکتری ها و ویروس ها را بر عهده دارد .

وقتی سیستم ایمنی متوجه حمله ی عوامل خارجی می شود ،

سلول های جنگجو را برای مقابله با انها به سمت شان می فرستد .

 

در حالت عادی ، سیستم ایمنی قادر است تفاوت سلول های خارجی از سلول های خودش را تشخیص دهد .

در بیماری خود ایمنی ، سیستم ایمنی قسمتی از بدن (مثل مفصل ها یا پوست) را به عنوان عنصر خارجی

اشتباه می گیرد . در این شرایط ، پروتئینی به نام اتو انتی بادی را به حمله به سلول های سالم پخش می کند .

 

چرا سیستم ایمنی به خودش حمله می کند ؟

پزشکان هنوز علت این اختلال را در سیستم ایمنی را نمی دانند .

هرچند برخی از مردم بیش از سایرین مستعد ابتلا به بیماری های خود ایمنی هستند .

این بیماری ، زنان را بیشتر از مردان گرفتار می کند .

زنان در سال های باروری (بین ۱۴ تا ۴۴ سال) بیشتر مستعد ابتلا به بیماری خود ایمنی هستند .
انواع بیماری های خودایمنی رایج

تاکنون بیش از ۸۰ گونه‌ی مختلف از بیماری های خودایمنی شناخته شده‌اند.

در این بخش چند مورد از رایج‌ترین آنها را بررسی می‌کنیم.

۱. دیابت نوع ۱
هورمون انسولین در لوزالمعده ساخته می‌شود و به تنظیم قند خون کمک می‌کند.

در دیابت نوع ۱، سیستم ایمنی به سلول‌های سازنده‌ی انسولین در

لوزالمعده حمله و آنها را نابود می‌کند.

بالابودن قند خون موجب آسیب به رگ‌های خونی و همچنین اندام‌هایی مثل قلب، کلیه‌ها، چشم و اعصاب می‌شود.

۲. روماتیسم مفصلی
در این بیماری مفصل‌های بدن مورد حمله‌ی سیستم ایمنی قرار می‌گیرند.

این حمله باعث بروز قرمزی، گرما، درد و سفتی در مفصل‌ها می‌شود.

برخلاف ورم مفاصل که با بالارفتن سن پدیدار می‌شود،

احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی از سی سالگی به بعد وجود دارد.

۳. پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک
معمولا سلول‌های پوستی رشد عادی دارند و هنگامی‌که سلول جدیدی تولید می‌شود،

سلول‌های قبلی به سطح پوست آمده و از بدن دفع می‌شوند.

پسوریازیس موجب تسریع رشد سلول‌های پوست می‌شود.

در این حالت، سلول‌های اضافی روی هم انباشته شده و

باعث قرمزی و زبرشدن پوست می‌شوند که به شکل پوسته‌پوسته یا پلاک پوستی دیده می‌شوند.

حدود ۳۰ درصد از افرادی که پسوریازیس دارند، به آرتریت پسوریاتیک نیز مبتلا می‌شوند.

از علائم آرتریت پسوریاتیک می‌توان به التهاب، سفتی و درد مفاصل اشاره کرد.

۴. ام‌اس؛ یکی از بیماری های خودایمنی رایج
ام اس یا تصلب بافت چندگانه، نوعی بیماری است که به غلاف‌های میلین

که سلول‌های عصبی را پوشش می‌دهند و وظیفه‌ی محافظت از آنها را دارند،

آسیب می‌رساند. معیوب‌بودن غلاف‌های میلین باعث اختلال در ارسال پیام میان مغز و بدن می‌شود.

این آسیب‌دیدگی می‌تواند باعث بروز

نشانه‌هایی مثل بی‌حسی، ضعف، مشکل در تعادل و سختی در راه‌رفتن شود.

این بیماری در شکل‌های مختلفی ظاهر می‌شود که در سطوح مختلفی پیشرفت می‌کند.

حدود ۵۰ درصد از مبتلایان به ام‌اس پس از گذشت ۱۶ سال از مبتلا شدن به این بیماری،

برای راه‌رفتن به کمک احتیاج خواهند داشت.

۵. لوپوس منتشر
اگرچه پزشکان قرن ۱۹ لوپوس را به‌خاطر دانه‌هایی که روی پوست ایجاد می‌کند،

به‌عنوان یک بیماری پوستی توصیف کردند،

اما در حقیقت اندام‌های دیگری از جمله مفاصل، کلیه‌ها،

مغز و قلب نیز تحت‌ تأثیر لوپوس قرار می‌گیرند.

درد مفصل، خستگی و ضایعه‌های پوستی از شایع‌ترین نشانه‌های این بیماری هستند.

۶. بیماری التهابی روده
بیماری التهابی روده اصطلاحی است که برای توصیف شرایطی که باعث ایجاد التهاب در جدار روده می‌شود، به‌کار گرفته شده است.

هرگونه از بیماری‌های التهابی روده به بخش متفاوتی از دستگاه گوارش آسیب می‌رسانند.

«بیماری کرون» می‌تواند باعث سوزش در هر بخشی از دستگاه گوارش (از دهان گرفته تا مقعد) شود.

«کولیت زخمی» تنها جداره‌ی روده بزرگ شامل پس‌روده (کولون) و راست‌روده (رکتوم) را درگیر می‌کند.