مسمومیت با الکل:مصرف مضر الکل منجر به مرگ سالانه ۲.۵ میلیون نفر در سراسر جهان می شود. عوامل متعددی که به اعتیاد الکل کمک می کند ،ژنتیکی،محیطی،روانی و اجتماعی هستند،بنابر این کسانی که عوامل حساسیت ژنتیکی دارند و خود را در محیط های قرار می دهند که نوشیدن را تشویق می کند ،خود را در معرض خطر ابتلا به اعتیاد الکل قرار می دهند. تعداد مصرف کنندگان الکل در ایران نسبت به کشورهای غربی پایین تر است،اما میزان الکل مصرفی در هر بار استفاده توسط این افراد بالاتر از مصرف کنندگان در مقایسه با کشورهای غربی است
به همین دلیل در ایران رفتارهای پرخطر مثل رانندگی مخاطره آمیز ناشی از مصرف الکل بیشتر دیده می شود.
الکل اتانول:
الکل به شکل اتانول (اتیل الکل)در مشروبات الکی،دهانشویه ،برخی داروها و برخی محصولات غیر غذایی یافت می شود،تمامی الکل ها به جز الکل شرب_اتانول مسمومیت زا هستند،حتی در میزان بسیار کم(.۱۰-۱۵ سی سی)
مسمومیت با الکل چگونه ایجاد می شود؟
فرد با الکل هایی مسموم می شودکه در اثر تولید غیر استاندارد به وجود می آیند،از جمله الکل چوب یا همان متانول که از مواد سلولزی موجود در مواد اولیه مشروبات الکی مثل چوب متصل به انگور و کشمش یا هسته آن ها به وجود می آید،می توان گفت بیشتر الکل های صنعتی که در داروخانه ها به فروش می رسند از نوع متانول هستند،این الکل ها در حلال ها،ضد یخ،اتومبیل،شیشه شوها،کاغذ دیواری و حتی سوخت جامد به کار می رود
برای مسمومیت با الکل چقدر زمان لازم است؟
۳۰ دقیقه بعد از نوشیدن الکل به جریان خون جذب می شود و اوج علائم آن ۲-۱ ساعت اول به شکل سستی،برافروختگی،سرچرخی،علائم گوارشی است.
در صورت بلع مقادیر زیاد ممکن است با کاهش سطح هوشیاری و ارست تنفسی همراه باشد.
حتی وقتی فرد بیهوش است یا دیگر الکل نمی نوشد باز هم معده و روده هم چنان به وارد کردن الکل به جریان خون ادامه می دهند و به سطح الکل بدن افزوده می شود
علائم مسمومیت با الکل شرب:
مسمومیت با الکل شرب در صورتی اتفاق می افتدکه فرد تا سر حد مرگ الکل نوشیده باشد
علائم مسمومیت با الکل شرب با اختلال در سطح هوشیاری شروع می شود،بعد تهوع،استفراغ،تلوتلو خوردن،بی قراری،گرم شدن پوست،تاری دید تظاهر می کند.
مصرف طولانی مدت و مسمومیت با الکل شرب ،در بلند مدت ممکن است عوارض گوارش ،کبدی و بزرگ شدن قلب ایجاد کند.یکی از شایع ترین عوارضش در کبد ،ایجاد کبد چرب و بعد تورم کبد و بلاخره سیروز کبد است که همان نارسایی کبد محسوب می شود و در نهایت باعث مرگ می شود.
علائم مسمومیت با الکل متانول:
علایم مسمومیت خالص با متانول به صورت گیجی و خواب آلودگی،تهوع،استفراغ،درد شکمی،سردرد و تضعیف دستگاه اعصاب مرکزی است،پس از دوره نهفته ۲۴-۶ ساعت بسته به دوز متانول بلعیده شده اسیدوز متابولیک جبران نشده ایجاد می شود که باعث اختلال کارکرد بینائی می شود که می تواند در زمینه از تاری دید و تغییرات میدان بینایی،فتوفوبی،اشکال در تطابق نور،دو بینی تا کوری کامل و به طور ناشایع نیستاگموس متغیر باشد
وجود تاری بینای با وضعیت هوشیاری دست نخورده قویا مطرح کننده تشخیص مسمومیت با متانول است.
مرگ ومیر بیماران به صورت قابل توجهی با میزان اسیدوز متابولیک و تضعیف اعصاب مرکزی مرتبط است تا غلظت سرمی متانول.
تظاهرات چشمی:
بیماران دچار مسمومیت با الکل اتیلک معمولا مردمکهای میوتیک دارند و شکایتی از مشکلات بینایی نمی کنند،در صورتی که با الکل متیلک مردمک ها میدریاتیک و پاسخ کند به نور یا بدون پاسخ است.
تشنج از علائم شدت مسمومیت در الکل های سمی است.
وجود تاکی پنه و اسیدمی:
اسیدمی از یافته های آزمایشگاهی خوب در افتراق الکل های سمی و غیر سمی است.پاسخ بدن به اسیدمی به شکل تاکی پنه و هیپرونتلاسیسون است که در بالین تظاهر می کند
قند خون و الکترولیت ها:
معمولا در مسمومیت با اتانول هیپوگلیسمی و در مسمومیت با متانول هیپرگلیسمی وجود دارد
به علت اسیدوز،هیپرکالمی در مسمومیت با متانول دیده می شود،در صورتی که ممکن است بعلت استفراغ زیاد هیپوکالیمی از تظاهرات مسمومیت با اتانول باشد.
مدیریت اولیه درمان باید متمرکز بر پیشگیری از ایجاد عوارض یا اصلاح اسیدوز متابولیک عوارض چشمی و کوما باشد که این مهم با کمک مهار متابولیسم متانول صورت می گیرد
اگر بیمار با اسیدوز متابولیک مراجعه کرده باشد درمان با بیکربنات کافی باید مد نظر قرار گیرد
نقش ویتامین ها در مصرف الکل:
مصرف الکل نوعی سرحالی و نشاط در فرد ایجاد می کندکه اشتها و میل به غذا را در فرد کاهش می دهندبا تداوم مصرف الکل سلول ها کبد دیگر قادر به استفاده از ویتامین D نیستند،در حالیکه این ویتامین برای سلامتی استخوان ها،دندان ها و تولید چندین هرمون ضروری می باشد
سلول های چشم به طور طبیعی نیاز به ویتامین A دارند با استفاده از مشروبات الکی این ویتامین برای تبدیل الکل به انرژی مصرف می شود
در اثر کمبود آن هنگام شب،دید چشم دچار اختلال شده و تار می گردد،الکل باعث تخریب ویتامین B6 می گردد.در نتیجه این تخریب فرد ممکن است دچار کم خونی،خستگی،تمرکز ضعیف،سستی و بیحالی گردد
مشروبات الکلی ماده ادرار آور است با دفع ادرار،همراه آب ویتامین ها و مواد معدنی از جمله ویتامین های B،C،منیزیم،کلسیم،روی و پتاسیم از بدن خارج می شوند.
درمان:
داروها:
داروهای که مسیرهای پاداش را هدف قرار می دهند پیشنهاد شده است تا سازگاری با قرار گرفتن در معرض الکل مزمن را عادی کنند و هوس الکل را کاهش دهند
سه دارو در حال حاضر توسط سازمان غذا و دارویی امریکا برای درمان وابستگی به الکل در بزرگسالان تایید می شوند:
Disulfiram(دیسولفیرام)
عمل فارماکولوژیک اولیه دیاسولفیرام شامل اختلال در سوخت و ساز طبیعی الکل هست،بعد از مصرف الکل زمانی که دیسولفیرام مصرف می شود که تجمع استالدیهاید منجر به واکنش های فزیولوژیکی ناخوشایند از جمله تهوع،استفراغ،برافروختن،ضربان قلب سریع و سقوط فشار خون می شود که از ادامه نوشیدن باز می دارد
Acamprosate (آکامپروزات)
از سال ۲۰۰۴برای استفاده در افراد وابسته به الکل تایید شده است
آکامپروزات از نظر ساختاری شبیه به اسیدهای آمینه اندوژن مثل (GABA) است که به عنوان انتقال دهنده های عصبی یا نورومودولاتورها در چندین منطقه مختلف مغز عمل می کند،عقیده بر اینست که آکامپروزات تعادل بین مسیرهای تحریکی و مهاری را با مصرف مزمن الکل سازگار می شوند عادی می کند و ناراحتی روانی و فزیولوژیکی را به دنبال ترک است کاهش می دهد.
Naltrexone (نالتروکسان)
در دسترس است برای مصرف شفاهی یا عضلانی برای کاهش هوس برای الکل
اثربخشی بالینی نالتروکسان از طریق تعاملات بین دوپامین و سیستم های نوروپتید اوپیوئیدی اندوژن میانجی گر می شود.نالتروکسان نسبتا به خوبی تحمل می شود و عوارض جانبی اولیه ناراحتی گوارش است.
Nalmefene
نالمفن یک مدیاتور گیرنده اپیوئیدی است که توسط کمیته محصولات دارویی برای استفاده انسانی از آژانس داروهای اروپائی برای استفاده در اتحادیه اروپا تایید می شود
نالفمن در فوریه ۲۰۱۳ برای ارزیابی تایید شد و برای کاهش مصرف الکل در بیماران بالغ مبتلا به وابستگی به الکل که سطح خط نوشیدن بالای دارند تایید می شود
نکته: درمان های خانگی برای مسمومیت با الکل کار نخواهد کرد. تماس با ما برای ویزیت پزشک یا وصل سرم میتواند از خطرات این موضوع بکاهد.
