این آزمایش حضور آنتی بادی ها، پروتئین هایی که در پاسخ به عفونت ها ساخته می شوند، را بررسی می کنند. آنتی بادی ها در خون افرادی که بعد از ابتلا به عفونت آزمایش می شوند، شناسایی می گردند؛ این پروتئین ها تلاش بدن برای مبارزه با یک عفونت به خصوص را نشان می دهند. اما اگر قصد انجام آزمایش فیزیکی را ندارید، می توانید از تست هوشمند کرونا برای بررسی احتمال ابتلا و غربالگری استفاده کنید. همچنین می توانید برای کرونا در تهران درخواست آزمایش در محل PCR و آنتی بادی بدهید.
نکات کلیدی در مورد آزمایش آنتی بادی کرونا:
• به طور کلی، یک تست مثبت آنتی بادی به معنی ابتلای فرد به عفونت SARS-CoV-2، ویروسی که کووید-۱۹ را سبب می شود، در زمانی در گذشته فرض می شود و به معنای ابتلای کنونی آن ها به عفونت نیست.
• آنتی بادی ها یک تا ۳ هفته بعد از عفونت شروع به تولید می نمایند.
• در حال حاضر ما اطلاعات کافی برای تایید این موضوع که در صورت وجود آنتی بادی علیه ویروس، فرد به طور قطع ایمن و در برابر عفونت مجدد محافظت شده است، نداریم.
• ارائه دهندگان خدمات سلامت که از تست آنتی بادی استفاده می کنند، باید بدانند که تست های مختلف چگونه کار می کنند و در زمان تفسیر نتایج تست احتیاطات زیر را مد نظر داشته باشند:
• اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی مثبت شود ولی فرد واقعا آن آنتی بادی های خاص را نداشته باشد، نتیجه مثبت کاذب است. به طور مشابه، اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی منفی شود ولی در واقع آن آنتی بادی های خاص را داشته باشد، نتیجه منفی کاذب خواهد بود.
• این تست ها ۱۰۰ درصد دقیق نیست و برخی نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب ممکن است اتفاق بیفتند.
• زمانی که این تست ها از افراد ساکن یا شاغل در مناطقی با شیوع کمتر کووید-۱۹ گرفته شوند، درصد بالاتری از نتایج مثبت، کاذب خواهند بود.
• افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت میشود ولی علائم کووید-۱۹ را ندارند یا در تماس با فرد مبتلا به کووید ۱۰ نبوده اند، احتمالا در حال حاضر دچار عفونت نیستند. این افراد می توانند به فعالیت عادی از جمله مشاغل خود ادامه دهند ولی در هرصورت باید اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران انجام دهند.
• افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت شده و در حال حاضر یا اخیرا مریض بوده و یا در تماس با فرد مبتلا به کووید-۱۹ قرار داشته اند، باید توصیه هایی را مبنی بر مراقبت از خود و حفاظت از دیگران و زمانی که دوباره می توانند با سایر افراد ارتباط داشته باشند، رعایت کنند.
کارهایی که باید بکنید:
• تا زمانی که دانشمندان اطلاعات بیشتری در مورد حفاظت آنتی بادی ها از فرد در برابر ابتلای مجدد به عفونت ناشی از ویروس به دست آورند، همه باید به انجام اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران، از جمله رعایت فاصله ی ۲ متری از دیگران در خارج از خانه (فاصله گذاری اجتماعی)، حتی اگر تست آنتی بادی آن ها مثبت شده، ادامه دهند.
• افرادی که در محل کار از تجهیزات حفاظتی شخصی استفاده می کنند، حتی در صورت مثبت شدن تست آنتی بادی باید به استفاده از این تجهیزات ادامه دهند.
کارهایی که نباید بکنید:
• نتایج تست آنتی بادی نباید برای تعیین امکان پذیری بازگشت فرد به محل کار خود استفاده شود.
• نتایج تست آنتی بادی نباید برای گروه بندی افراد در محیط هایی هم چون مدارس، خوابگاه ها و زندان ها استفاده شود.
آزمایش آنتی بادی چه کاربردی دارد؟
تست های آنتی بادی SARS-CoV-2 که اکنون به طور گسترده در دسترس هستند، می توانند نقش مهمی در درک اپیدمیولوژی ویروس در جمعیت عمومی و شناسایی گروه هایی که در ریسک بالاتری برای ابتلا به عفونت قرار دارند، ایفا کند. بر خلاف روش های مستقیم تشخیص ویر.س از جمله تکثیر نوکلئیک اسید یا شناسایی آنتی ژن که می توانند افراد دچار عفونت حاد را شناسایی کنند، تست های آنتی بادی می توانند تعیین کنند که آیا فرد مورد آزمایش قبلا دچار عفونت شده است یا خیر – حتی اگر فرد هرگز علامتی نشان نداده باشد.
تست های آنتی بادی، عفونت های قبلی یا کمرنگ شده ی ویروس SARS-CoV-2 را به طور غیرمستقیم از طریق اندازه گیری پاسخ ایمنی همورال به ویروس، شناسایی می کنند. بنابراین، تست های آنتی بادی معمولا جایگزین روش های شناسایی مستقیم به عنوان ابزار اصلی برای تشخیص عفونت فعال SARS-CoV-2 نمی شوند، اما این تست ها چندین کاربرد مهم در نظارت و پاسخ دهی به پاندمی کووید-۱۹ دارند.
با وجود این که تست های آنتی بادی در این برهه از زمان نباید برای تعیین ایمن بودن افراد به کار روند، این تست ها می توانند در تعیین نسبتی از جمعیت که قبلا به عفونت SARS-CoV-2 مبتلا شده به کار روند و اطلاعاتی در مورد جمعیتی که ممکن است ایمن شده و به طور بالقوه محافظت شده باشند، فراهم کنند.
بنابراین، الگوهای جمعیتی و جغرافیایی نتایج تست های آنتی بادی می توانند به تعیین جوامعی که ممکن است نرخ بالاتری از عفونت را تجربه کرده و در نتیجه ممکن است نرخ بالاتری از ایمنی اکتسابی را داشته باشند، کمک کنند. در برخی موارد، نتایج تست های آنتی بادی ممکن است به شناسایی افرادی که به طور بالقوه به عفونت SARS-CoV-2 دچار شده و افرادی که صلاحیت لازم برای اهدای خون در جهت ساخت فرآورده هایی پلاسمایی افراد بهبود یافته به عنوان یک درمان احتمالی برای افراد دچار بیماری شدید ناشی از کووید-۱۹ را دارند، کمک کند.
تولید آنتی بادی و ایمنی
تقریبا تمام افراد دارای سیستم ایمنی سالم به دنبال عفونت SARS-CoV-2 پاسخ ایمنی ایجاد می کنند. همانند عفونت های ناشی از سایر پاتوژن ها، عفونت SARS-CoV-2، تولید آنتی بادی IgM و IgG را سبب می شود که مفیدترین آنتی بادی ها در جهت ارزیابی پاسخ آنتی بادی هستند زیرا اطلاعات کمی در مورد پاسخ IgA در خون وجود دارد.
آنتی بادی ها در برخی افراد می توانند در هفته ی اول شروع بیماری شناسایی شوند. عفونت های SARS-CoV-2 کمی غیرعادی هستند زیرا آنتی بادی های IgM و IgG تقریبا به طور همزمان ۲ تا ۳ هفته بعد از شروع بیماری، در سرم افزایش می یابند. بنابراین، شناسایی IgM بدون IgG معمول نیست. این که آنتی بادی های IGM و IgG تا چه مدت قابل شناسایی باقی می مانند، مشخص نیست.
علاوه بر این، تولید آنتی بادی های خنثی کننده نیز می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد. آنتی بادی های خنثی کننده از تکثیر ویروس در محیط برون سلولی جلوگیری کرده و همانند بسیاری از بیماری های عفونی، حضور این آنتی بادی ها با ایمنی در برابر ابتلای آینده به این عفونت، حداقل به طور موقت، در ارتباط است.
هدف آزمایش آنتی بادی
دو هدف اصلی آنتی ژنی SARS-CoV-2 که علیه آن ها آنتی بادی شناسایی شده است، گلیکوپروتئین Spike (S) و فسفوپروتئین نوکلئوکپسید (N) است. در حالی که پروتئین S برای ورود ویروس به سلول ضروری است و در سطح ویروس قرار دارد، پروتئین N فراوان ترین پروتئین بیان شده ی برانگیزاننده ی پاسخ سیستم ایمنی است که با RNA برهم کنش دارد. چندین شکل از پروتئین S – طول کامل (S1+S2) یا ناقص (دامنه ی S1 یا دامنه ی اتصال به رسپتور (RBD)) – به عنوان آنتی ژن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف پروتئینی، واکنش پذیری متقاطع و اختصاصیت را تعیین می کند، زیرا N نسبت به S در کروناویروس بیشتر محافظت شده و درون S، RBD نسبت به S1 یا S کامل بیشتر محافظت شده است.
