۱. پرستار بیمار باید مهربان باشد.
یکی از بهترین راه های پرستار بیمار برای آرام کردن یک بیمار عصبانی، مهربانی کردن با اوست. پرستار بیمار باید بداند که تنها حضور در بیمارستان می تواند بسیار استرس زا و ناراحت کننده باشد. بنابراین، پرستار بیمار باید به جای حق به جانب شدن، بیمار را درک کرده و با او با مهربانی و احترام رفتار کند. پرستار بیمار همچنین باید به گونه ای رفتار کند که بیمار متوجه شود که پرستار بیمار و همچنین سایر کادر درمانی برای او اهمیت قائل هستند.
۲. پرستار بیمار باید از بحث کردن اجتناب کند.
بیماران عصبانی و ناراحت ممکن است با پرستار بیمار بحث کنند. اما پرستار بیمار نباید وارد بحث شود و در کمال آرامش با بیمار سخن بگوید. در هر حالتی، بهتر است که پرستار بیمار از فرد عصبانی بابت مشکلات به وجود آمده عذرخواهی کند و به او بگوید که به مشکل او در سریعترین زمان رسیدگی خواهد شد.
۳. پرستار بیمار باید حدود و زمانبندی ها را مشخص کند.
در مورد بیماران بد اخلاق و بیمارانی که درخواست های شان غیر عقلانی و یا تمام نشدنی است، بهتر است که پرستار بیمار محدودیت هایی را اعمال کند. برای مثال پرستار بیمار می تواند به آنها می گوید که ۱۵ دقیقه دیگر بازمیگردد و باید به بیماران دیگر رسیدگی کند. در بعضی موارد، لازم است که پرستار بیمار برای امنیت و آرامش خودش این کار را انجام دهد. پرستار بیمار همچنین با اعمال محدودیت های زمانی، تشدید تنش ها را نیز محدود می کند.
۴. پرستار بیمار نباید همه موضوعات را در ذهن خود نگه دارد.
ممکن است پرستار بیمار بعد از یک کش مکش با فردی عصبانی، دچار ناراحتی بشود. این احساس ناراحتی بعد از هر بحث و جدلی طبیعی و عادی است. اما پرستار بیمار باید همه آنها را از ذهن خود دور کند. بهتر است که پرستار بیمار زمان کوتاهی را بعد از هر بحث برای چند نفس عمیق و کسب آرامش در نظر بگیرد و تمام افکار منفی و ناراحت کننده را از خود دور کند. پرستار بیمار باید همیشه این نکته را برای خودش یادآوری کند که کار پرستاری کار ساده ای نیست اما او توانسته تا حد زیادی از عهده آن بر بیاید. این ناراحتی ها و نگرانی ها نیز برای پرستار بیمار خواهد گذشت و بعد از دور کردن افکار منفی و نگران کننده، احساس خوب و بهتری خواهد داشت.
همچنین، پرستار بیمار باید به یاد داشته باشد که فرد عصبانی و بد اخلاق همه جا وجود دارد و برخورد با آنها اجتناب ناپذیر است.
