تراک گلو (tracheostomy) نوعی عمل جراحی است که در آن یک اتصال مستقیم بین نای (لوله هوا) و سطح بیرونی گردن برقرار میشود. این اتصال با ایجاد سوراخ زیر نظر پزشک در ناحیه گردن انجام میگیرد که به عنوان تراکئوستومی (tracheostomy) شناخته میشود. تراکئوستومی موقت راه هوایی ایجاد شده از طریق جراحی است که برای مدت زمان محدودی برای کمک به تنفس استفاده میشود و پس از بهبود وضعیت بیمار برداشته میشود. تراکئوستومی برای آسان‌تر شدن تنفس یا زمانی که به مسیر مستقیم به ریه نیاز باشد کاربرد دارد. علت سوراخ كردن گلو براي تنفس برای بیمارانی که در تنفس طبیعی مشکل دارند با تراک گلو و لوله تراکئوستومی انجام میگیرد تا هوای مستقیم به ریه برسد.
زمان برداشتن تراک گلو به وضعیت بیمار بستگی دارد و از چند روز تا چند ماه متغیر است. مراقبت های تراکئوستومی شامل تمیز نگه داشتن ناحیه تراکئوستومی و تعویض منظم لوله است تا از عفونت جلوگیری شود. عفونت ریه تراکستومی ناشی از عدم رعایت بهداشت مناسب یا انسداد لوله است که باید درمان شود. نحوه تمیز کردن و تعویض لوله و نظارت بر علائم تنفسی از جمله مراقبت از تراکئوستومی در منزل است که باید توسط خانواده و پرستاران به درستی انجام گیرد.
به نظر شما تراکئوستومی تا چه زمانی لازم است؟ لازم به ذکر است تصمیم برای برداشتن تراک گلو توسط تیم پزشکی براساس بهبود وضعیت تنفسی و عملکردی بیمار صورت میگیرد. به نظر شما آیا تراکستومی باعث مرگ میشود؟
لوله تراکستومی چیست؟
لوله تراکستومی لوله‌ای پلاستیکی یا فلزی است که در عمل تراکئوستومی وارد نای میشود تا راه هوایی مستقیم برای تنفس فراهم کند. این لوله به بیمارانی که دچار مشکلات تنفسی شدید هستند، کمک میکند تا به راحتی نفس بکشند. سوراخ كردن گلو براي تنفس به طور معمول از طریق برش کوچک در جلوی گردن انجام میشود. تراک گلو و لوله تراکستومی در انواع موقت یا دائمی موجود است که هردو به مراقبت و تمیز کردن منظم دارد تا از عفونت و انسداد جلوگیری شود. مراقبت های تراکئوستومی توسط پزشک و خدمات پرستاری در منزل شیراز به خانواده بیمار توضیح داده میشود.
علت سوراخ كردن گلو براي تنفس چیست؟
سوراخ کردن گلو برای تنفس یا همان تراکئوستومی برای مشکلات حاد یا مزمن تنفسی انجام میشود. این عمل برای افرادی که به دلیل انسداد راه هوایی فوقانی، آسیب به ناحیه گردن یا گلو، ناتوانی در بلع، بیماری‌های عصبی یا عضلانی قادر به تنفس طبیعی نیستند. تراکستومی یک راه هوایی مستقیم و پایدار ایجاد میکند که می‌تواند به بهبود تنفس و کاهش خطرات مرتبط با انسداد یا نارسایی تنفسی کمک کند.
آشنایی با انواع لوله تراکستومی و تراک گلو
تراک گلو مدل‌های مختلفی دارد که بسته به نیاز بیمار و شرایط پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. برای اتصال نای با محیط خارج بدن و تنفس آسان بهترین راهکار لوله تراکستومی است. به یادداشته باشید برای جلوگیری از عفونت ریه تراکستومی توسط مراقبت از تراکئوستومی در منزل انجام پذیر است.
لوله تراکستومی استاندارد
لوله تراکستومی استاندارد در مواقع معمولی قابل استفاده است. تراک گلو استاندارد می‌تواند ترشحات ریه را به بیرون بدن منتقل کند تا فرایند تنفس بیمار راحت‌تر شود.
لوله تراکستومی شفاف
برای مشاهده مسیر تنفسی و ترشحات داخلی بیمار توسط پزشک از لوله تراکستومی شفاف استفاده میشود.
لوله تراکئومی فلکسیبل
تراک گلو فلکسیبل از موادی مانند سیلیکون یا لاتکس ساخته می‌شوند که انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و می‌تواند به شکل آناتومی بیمار تنظیم شوند. برای بیماران با تنفسی حساس که به مراقبت خاص نیاز دارند لوله تراکئومی فلکسیبل قابل استفاده است.
لوله تراکستومی دو لومن
لوله تراکستومی دو لومن با طراحی لوله داخلی و خارجی بهترین راهکار برای تسهیل ساکشن است. برای تمیز کردن ریه و تنفس راحت بیمار میتوان آن را به دستگاه‌های مختلف وصل کرد و از طریق ساکشن مسیر تنفس بیمار را راحت کرد.
لوله تراکئومی (PDT)
لوله تراکستومی PDT به طور دائمی استفاده میشود و از جنس مقاوم مانند فلز (مانند استیل یا تیتانیوم) ساخته می‌شوند.
بیمار تراکئوستومی و مراقبت تراک گلو
بیمارانی که تراکئوستومی دارند نیازمند مراقبت‌های خاص به ویژه در محیط منزل هستند. مراقبت از تراکئوستومی در منزل شامل تمیز نگه داشتن ناحیه تراک گلو، تعویض منظم لوله و استفاده از لوازم بهداشتی مناسب میشود. اقدامات تراک گلو برای جلوگیری از عفونت‌های محلی مهم است در غیر این صورت به عفونت ریه تراکستومی که یکی از مشکلات شایع در بیماران تراکئوستومی است منجر میشود. برای پیشگیری از عفونت دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت کرده و به طور دقیق مراقبت های تراکئوستومی مثل تمیز کردن و تعویض لوله را انجام دهید. همچنین نظارت مداوم بر علائم مشکلات تنفسی؛ همچون تنگی نفس یا تغییرات در رنگ و مقدار ترشحات از اهمیت بالایی برخوردار است تا اقدامات درمانی به موقع لازم انجام شود. شما میتوانید در صورت نیاز از اعزام آمبولانس در شیراز استفاده کنید.
تراک گلو یا تراکئوستومی چه مزایایی دارد؟
مزایای تراک گلو و تراکئوستومی شامل بهبود تنفس، کاهش خطر انسداد راه هوایی و تسهیل در دسترسی به مراقبت‌های پزشکی است.
- تراک گلو راه هوایی مطمئنی برای خروج ترشحات مجاری تنفسی بیمار است.
- در بیمارانی که مدت طولانی از دستگاه تهویه مکانیکی استفاده میکنند و راه هوایی مطمئنی برای تنفس ندارند ار تراک گلو استفاده میشود.
- از ورود مواد خارجی، ترشحات دهانی یا محتویات معده به ریه در بیمارانی که کاملا هوشیار نیستند پیشگیری میکند.
- راه هوایی تراک گلو به‌طور مستقیم به ریه‌ها متصل میشود و نیازی به عبور از طریق راههای تنفسی فوقانی ندارد.
- لوله تراکئوستومی که به جای تنفس از طریق گلو استفاده میشود خطر انسداد از طریق مواد خوراکی یا تنفسی از بالا را کاهش میدهد
- تراک گلو امکان دسترسی به مراقبت پزشکی مانند اعمال دارویی، انجام تهویه مکانیکی و اتصال به دستگاه‌های تنفسی را بدون نیاز به حرکت زیاد بیمار تسهیل میکند.
- با استفاده از تراک گلو فشار بر ریه‌ها کاهش می‌یابد و به افزایش کیفیت تنفس کمک میکند.
مزایای لوله تراک گلو نسبت به لوله های تراشه
- راحت تر بودن بیمار و پاک سازی موثرتر ترشحات.
- بیمار می تواند براحتی از طریق دهان غذا بخورد.
لوله‌های تراکئوستومی در اندازه و جنس‌های متنوعی تولید می‌شوند و دارای یک بدنه خارجی با دو بال جانبی هستند که به وسیله باند به دور گردن محکم می‌شوند. در نزدیکی انتهای لوله، یک کاف وجود دارد که با باد شدن، به دیواره تراشه می‌چسبد و امکانی فراهم میکند که به بیمار تنفس با فشار مثبت ارائه شود. همچنین کاف باد شده از ورود مواد به داخل تراشه جلوگیری میکند.
موارد مهم تراک گلو
گازی که در زیر تراک گلو قرار میگیرد را قیچی نکنید زیرا ممکن است پرزها وارد تراکئوستومی شده و ایجاد آبسه در مجاری تنفسی کند.
با توجه به اینکه در بیماران تراکئوستومی شده، هوا از روی تارهای صوتی عبور نمیکند ، صحبت کردن آنها بدون صدا میباشد. شما میتوانید از طریق لب خوانی یا از طریق نوشتن مطالب با وی ارتباط برقرار کنید.
در صورتی که کاف تراکئوستومی پر از هوا نباشد هنگام تغذیه ممکن است بیمار آسپیره کند، یعنی مواد غذایی و ترشحات ناحیه دهان وارد مسیر راه هوایی شود.
وقتی کاف به حد لازم پر از هوا نباشد تنفس بیمار صدایی خرخر مانند میدهد.
تراکئوستومی و تراک گلو با یک نوار باریک به دور گردن بسته میشود و یک کاف به آن متصل میباشد. کاف باید پر از هوا باشد تا از خروج آن جلوگیری کند و مانع ورود ترشحات از دهان و معده به ریه شود. در زیر لوله تراکئوستومی یک عدد گاز قرار دهید تا باعث جذب ترشحات تراکئوستومی شود این گاز از ایجاد عفونت نیز پیشگیری میکند. در صورت مشاهده این حالت با ما تماس بگیرید.
اندیکاسیونهای تراکئوستومی
- صدمه به حنجره در اثر تروما
- نیاز به تهویه مکانیکی دراز مدت
- تخلیه ترشحات حجیم از راههای تنفسی و پاک سازی موثرتر ترشحات
- جلوگیری از ورود ترشحات معده به دستگاه تنفسی
- اختلالات مزمن در دستگاه تنفسی فوقانی، مانند سرطان حنجره
- انسداد راههای هوایی
- کاهش فضای مرده تنفسی و مقاومت راه هوایی (تراکئوستومی می تواند میزان فضای مرده دهان، هیپوفارنکس و تراشه را از ۱۵۰ سی سی به ۵۰ الی۸۰ سی سی برساند و در نتیجه تهویه تنفسی را بهبود بخشد)
عوارض شایع در تراکئوستومی
افراد زیادی از خود می‌پرسند آیا تراکستومی خطرناک است؟ در ادامه با ما همراه باشید تا از عوارض آن صحبت کنیم:
- انسداد مجرای لوله تراکئوستومی توسط دیواره تراشه
- انسداد مجرای لوله تراشه توسط ترشحات
- خونریزی از محل انسزیون
- آمفیزم زیر جلدی
- کم باد شدن یا پارگی کاف
- اکستوبه شدن اتفاقی
- ایجاد فیستول تراشه و ازوفاژ
ساکشن تراکئوستومی چگونه است؟
در بیمارانی که تراکئوستومی شده اند مکانیسم سرفه ضعیف است. این بیماران برای دفع ترشحات دستگاه تنفس دچار مشکل هستند و نیاز به ساکشن دارند. زمانی باید بیمار را ساکشن کنید که صدای غیر طبیعی در ریه ها شنیده شود یا اینکه شما ترشحات را مشاهده نمایید. توجه داشته باشید که ساکشن کردن غیر ضروری علاوه بر آنکه خطر عفونت را بالا میبرد باعث آسیب به دستگاه تنفسی بیمار میشود. اجاره دستگاه ساکشن بیمارستانی در شیراز شما را از خرید انواع دستگاه بی‌نیاز خواهد کرد.
قبل از شروع ساکشن، حتما از دستگاه بخور و فیزیوتراپی قفسه سینه استفاده کنید (به بخش فیزیوتراپی قفسه سینه مراجعه کنید). این اقدام به رقیق شدن و جدا شدن ترشحات از راه هوایی کمک میکند و به کارایی ساکشن می‌افزاید. قبل از انجام ساکشن با بیمار صحبت کنید تا او از احساسات ناخوشایندی که ممکن است در طول این فرایند تجربه کند، آگاه باشد. او را به آرامش دعوت کرده، سپس دستان خود را شسته و ماسک بزنید. به مدت ۳ تا ۵ دقیقه به بیمار اکسیژن با غلظت ۱۰ لیتر ارائه دهید تا از بروز کمبود اکسیژن در حین ساکشن جلوگیری شود.
سپس دستگاه ساکشن را روشن کرده و آن را روی دور متوسط تنظیم کنید (فشار ساکشن باید بین ۸۰ تا ۱۲۰ میلی‌متر جیوه باشد و از ۱۲۰ میلی‌متر جیوه بیشتر نشود). لوله رابط ساکشن را به دستگاه متصل کنید و سر ساکشن (ترجیحاً به رنگ سفید) را بدون اینکه آن را به‌طور کامل از پوشش خارج کنید، به لوله رابط متصل کنید. بیمار را در وضعیت نیمه‌نشسته قرار دهید، دستکش استریل بپوشید و سر ساکشن را بدون تماس با هر چیزی از پوشش خارج کنید. مقدار نرمال سالین را با کاتتر ساکشن بکشید تا عملکرد دستگاه را بررسی کنید. سر ساکشن را حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر وارد تراکئوستومی کرده و به آرامی آن را بین انگشت شست و اشاره چرخانده و سپس از تراکئوستومی خارج نمایید.
این عملیات نباید زیاد به طول بینجامد؛ زیرا امکان کاهش اکسیژن بیمار و خوابیدن ریه های روی هم میشود. بسته به میزان ترشحات بیمار این عمل را چندین بار تکرار نمایید. دقت کنید در بین هر بار ساکشن کردن به بیمار ۵-۳دقیقه اکسیژن با غلظت ۱۰ لیتر بدهید و لوله ساکشن را با سرم شستشو بشویید.
چه نکاتی در هنگام تراکئوستومی باید رعایت شود؟
در هنگام تراکئوستومی اگر ترشحات بیمار غلیظ بود و یا به صورت تکه های خلط جامد در آمده است بهتر است مدت زمان بیشتری از بخور استفاده نمایید. اگر ترشحات به خوبی خارج نشد، از یک نفر کمک بخواهید و نفر دوم حدود ۲ سی سی سرم شستشو استریل را در تراکئوستومی بریزد و چندین بار آمبو بزند سپس شما ساکشن کنید. این کار باعث کنده شدن ترشحات میشود. در صورتی که گاز زیر تراک گلو آلوده به ترشحات گردید و مرطوب شد، چندین بار در روز باید تعویض شود. بند تراکئوستومی را طوری ببندید که دو انگشت به راحتی از زیر آن رد شود.
- قبل از هر بار تغذیه، اطمینان حاصل کنید که کاف تراکئوستومی به طور کامل پر از هوا باشد.
- از بریدن کاف خودداری کنید. در صورت آسیب یا سوراخ شدن آن، فورا با ما تماس بگیرید.
- مراقب باشید تراکئوستومی از محل خود خارج نشود.
- در حین مراقبت از تراکئوستومی و زمان استراحت بیمار، اطمینان حاصل کنید که پتو، ملحفه و سایر اقلام روی تراکئوستومی قرار نگیرند.
- از تماس بیمار با افرادی که به سرماخوردگی یا دیگر عفونت‌های تنفسی مبتلا هستند، جلوگیری کنید.
- محیط استراحت بیمار باید عاری از گرد و خاک باشد. اگر مگس‌ها وجود دارند، از پشه بند برای جلوگیری از ورود به لوله تراکئوستومی استفاده کنید.
- هیچ شی خارجی و اجاره اکسیژن ساز در شیراز را هرگز وارد تراکئوستومی نکنید.
- در زمان سرفه بیمار، از انجام آمبو خودداری کنید زیرا این کار می‌تواند به بافت ریه آسیب جدی وارد کند.
توجه کنید:
- اگر ترشحات موجود مسیر تراکئوستومی را مسدود کند بیمار دچار کمبود اکسیژن و نهایتا خفگی خواهد شد.
- در صورتی که لوله تراکئوستومی به هر دلیلی از جای خود خارج شد برای جاگذاری آن اقدام نکنید. بلکه بلافاصله به بیمار از مسیر تراکئوستومی اکسیژن بدهید و از ویزیت پزشک در منزل شیراز کمک بگیرید.
- دقت کنید ساکشن نباید بیشتر از ۱۰ ثانیه طول بکشد زیرا بیمار با کمبود اکسیژن مواجه شده و اثرات جبران ناپذیری بر مغز بیمار خواهد گذاشت.
آموزش مراقبت های تراکئوستومی در مورد بیماران
از آنجایی که دستگاه تنفس بیمار بسیار حساس و آسیب پذیر است پس لطفا نکات استریل را به دقت رعایت نمایید. با اجاره تجهیزات پزشکی در شیراز شما میتوانید از انواع تجهیزات پزشکی مورد نیاز بیمار خود به مدت دلخواه استفاده کنید. به نظر شما مراقبت از تراکئوستومی در منزل به چه صورت است؟
- بین هر مرحله ساکشن، اجازه دهید بیمار به صورت طبیعی نفس بکشد و به مدت ۳ تا ۵ دقیقه اکسیژن با غلظت بالا دریافت کند.
- در صورت مشاهده ترشحات خونی، ۲ سی‌سی آب مقطر استریل به تراکئوستومی اضافه کنید تا خونریزی کنترل شود. در صورت تکرار خونریزی با ما تماس بگیرید و از ادامه ساکشن خودداری کنید.
- بین هر بار ساکشن به بیمار اکسیژن با غلظت بالا بدهید و پس از اتمام عملیات، به مدت ۱۰ دقیقه این کار را ادامه دهید. پس از اطمینان از وضعیت تنفس بیمار، میتوانید اکسیژن را قطع کنید.
- سر ساکشن پس از هر بار استفاده باید دور انداخته شود. لوله رابط ساکشن را روزانه تعویض کنید تا از عفونت و انسداد جلوگیری شود.
- هیچ‌گاه سر ساکشن را بیش از ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر وارد لوله تراکئوستومی نکنید تا از آسیب به بافت ریه و خونریزی جلوگیری شود.
- بهتر است ساکشن را قبل از وعده غذایی، قبل از خواب و بعد از خواب انجام دهید، ولی زمان دقیق آن باید بر اساس نیاز بیمار تعیین شود.
- هرگز سر ساکشنی که وارد دهان بیمار شده را به تراکئوستومی انتقال ندهید زیرا این کار خطر انتشار عفونت را به همراه دارد.
- بعد از هر بار ساکشن، مقداری سرم شستشو وارد لوله رابط ساکشن کنید تا ترشحات کاملاً پاک شود و دستگاه آماده استفاده مجدد باشد.
- بعد از اتمام عملیات ساکشن، سر لوله رابط را با یک گاز استریل بپوشانید.
- اگر ترشحات بیمار زیاد است یا به راحتی خارج نمی‌شود، به مدت بیشتری به بیمار بخور دهید و دوباره ساکشن را تکرار کنید. نوشیدن مایعات گرم نیز موثر است.
- در حین ساکشن، بیمار را تشویق به سرفه کنید تا ترشحات انباشته شده در انتهای راه هوایی خارج شود.
- اگر سر ساکشن به راحتی وارد تراکئوستومی نمی‌شود، میتوانید آن را با کمی سرم شستشوی استریل یا ژل لوبریکانت آغشته کنید.
- هنگام ساکشن کردن، به آرامی لوله تراکئوستومی را با دست نگه دارید تا از بیرون آمدن آن جلوگیری کنید.
- سردی بیش از حد یا خشکی هوا می‌تواند باعث آزردگی بیمار شود، بنابراین شرایط محیطی را کنترل کنید.
- هر گونه تغییر در وضعیت تنفس بیمار نیاز به اقدام فوری دارد. در صورت وجود علائم دیسترس تنفسی، هیپوکسی یا کاهش اشباع اکسیژن، فوراً ساکشن انجام دهید و در صورت هوشیاری از بیمار بخواهید سرفه و تنفس عمیق انجام دهد.
- فیزیوتراپی تنفسی شامل درناژ پوسچرال، ماساژ و سرفه برای تخلیه ترشحات و انبساط بافت ریه میباشد و باید روزانه چندین بار انجام شود.
- پرستار باید مراقب نشانه‌های عفونت بعد از عمل باشد. در صورت بروز تب، افزایش ترشحات چرکی، بوی نامطبوع یا قرمزی، با ما تماس بگیرید.
- رعایت روش‌های استریل در طی ساکشن کردن خطر عفونت را کاهش میدهد و توصیه میشود لوله‌های تراکئوستومی هر ۵ تا ۷ روز تعویض شود.
- پوست اطراف تراکئوستومی باید با نرمال سالین پاک و با پانسمان خشک پوشانده شود. در صورت وجود کراست، از ماده مرطوب‌کننده بدون روغن استفاده کرده و کراست‌ها را با پنست استریل بردارید.
- تغذیه بعد از عمل با لوله بینی-معدی انجام میشود و پس از تجویز پزشک، تغذیه با مایعات از طریق دهان شروع میشود. باید به تدریج غذاهای جامد بر اساس تحمل بیمار اضافه شوند.
- از مصرف غذاهای بسیار شیرین که می‌تواند ترشح بزاق و تضعیف قدرت چشایی را به همراه داشته باشد، خودداری کنید.
تراکئوستومی تا چه زمانی لازم است؟
مدت زمان لازم برای نگهداری تراکئوستومی به وضعیت پزشکی بیمار بستگی دارد و می‌تواند از چند روز تا به صورت دائمی متغیر باشد. تصمیم برای زمان برداشتن تراک گلو بر اساس بهبود توانایی تنفس طبیعی بیمار، برطرف شدن مشکلات اولیه و ارزیابی کلی تیم پزشکی از وضعیت سلامتی بیمار گرفته میشود.
در برخی موارد تراک گلو ممکن است تنها به عنوان یک راه‌حل موقت تا زمان بهبود بیمار استفاده شود، در حالی که در موارد دیگر ممکن است به صورت دائمی مورد نیاز باشد.
تراکئوستومی موقت چیست؟
تراکئوستومی موقت نوعی عمل جراحی است که به طور موقت یک راه هوایی مستقیم از طریق گردن به نای ایجاد میکند تا به بیمارانی که مشکلات تنفسی دارند کمک کند.
خارج کردن لوله تراکئوستومی و زمان برداشتن تراک گلو
در مورد بیمارانی که مدت زیادی دارای لوله تراکئوستومی بودند، بهتر است قبل از در آوردن لوله و زمان برداشتن تراک گلو ابتدا آندوسکوپی انجام شود تا از نبودن انسداد مکانیکی در مسیر راههای تنفسی بیمار مطمئن شویم. سپس با کاهش تدریجی کالیبر لوله تراک گلو و بستن متناوب آن به مدت کوتاه در روز اول و افزایش تدریجی طول مدت زمان آن در روز بعد و موقع خواب امتحان می‌کنیم. چنانچه بیمار بتواند ۲۴ ساعت انسداد لوله را تحمل کند می توان لوله را حذف کرد. در حین انجام این کار، بیمار باید کاملا تحت نظر بوده و علایم حیاتی چک گردد.
آیا تراکستومی باعث مرگ میشود؟
تراک گلو به خودی خود باعث مرگ نمی‌شود؛ بلکه این روش برای نجات جان بیماران با مشکلات شدید تنفسی یا انسداد راه هوایی انجام میشود. با این حال مانند هر عمل جراحی دیگری تراکئوستومی با عفونت ریه تراکستومی و خطراتی همراه باشد. برای جلوگیری از عفونت، خونریزی،انسداد لوله تراکئوستومی و آسیب به ساختارهای اطراف نای مراقبت های تراکئوستومی موقت را جدی بگیرید. با مراقبت از تراکئوستومی در منزل مناسب و پیروی از دستور پزشک، زمان برداشتن تراک گلو را کوتاه‌تر کنید و خطرات جانبی را کاهش دهید. برای مراقبت بیشتر و آموزش تراک گلو با شیراز درمان در ارتباط باشید. علت سوراخ كردن گلو براي تنفس می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و حفظ تنفس بیمار کمک کند. به نظر شما تراکئوستومی تا چه زمانی لازم است؟
سوالات متداول
مراقبت از تراکئوستومی در منزل به چه صورت است؟
مراقبت از تراکئوستومی در منزل شامل تمیز نگهداشتن محل تراکئوستومی، بررسی منظم کاف و لوله برای جلوگیری از انسداد و عفونت و ارائه اکسیژن با غلظت بالا در مواقع نیاز میباشد. همچنین باید به وضعیت تنفسی بیمار توجه کرده و در صورت مشاهده هرگونه تغییر یا مشکل، به سرعت اقدام مناسب انجام شود.
عوارض تراک گلو چیست؟
عوارض تراکئوستومی شامل عفونت محل تراکئوستومی، خونریزی، انسداد لوله، آسیب به بافت‌های اطراف و ایجاد تغییرات در صدا و بلع است. همچنین بیمار ممکن است دچار مشکلات تنفسی و عدم تامین کافی اکسیژن شود که نیاز به مراقبت‌های فوری دارد.
زمان برداشتن تراک گلو چه موقع است؟
تراکئوستومی زمانی برداشته میشود که بیمار قادر به تنفس به طور طبیعی باشد و نیازی به حمایت تنفسی اضافی نداشته باشد. این تصمیم باید با ارزیابی دقیق پزشک و بر اساس وضعیت بالینی بیمار اتخاذ شود.
آیا تراکستومی خطرناک است؟
تراکئوستومی در صورت انجام اشتباه عوارضی مانند عفونت، خونریزی یا آسیب به بافت‌های مجاور دارد. با این حال، در شرایط خاص و تحت نظارت پزشک، مزایای آن بیشتر از خطرات بالقوه است.
